TIPITIP

Tıp okumak çok zor azizim. Yemin ederim sosyal hayat, uyku, ders üçlüsüne bir de ehliyet kursu girince inanılmaz zorlaştı işim. Düşünün bir de sevgilim olsa ne halt yiyicem? (istese de olmadı).

Yalnız bu sene inanılmaz kararlıyım tıbbın hakkını vermeye. Yani demek istediğim asla not ortalamamı 90 yapmak falan değil, sadece mesleğimde gerekli olacak bilgileri sindire sindire öğrenmek amacım. Şimdilik çalışmalar kötü gidiyor sayılmaz; günlük tekrarlarımı yapıyorum, eh bi’ de derslere giriyorum. Daha ne olsun?

Her şey iyi, güzel de iş nöroanatomiye gelince olay ciddileşiyor. Yahu bu ne? Aptala döndüm, bi’ basit cerebellum dedik, çalışalım dedik; tüm pazarını alır mı bir insanın 3 sayfalık konuya çalışmak? Napalım, kendi eden kendi bulur. Ayrıca kulağa sadistlik gibi gelecek ama ben baya bir seviyorum bu işi. O yüzden hadi ben kaçıyorum. Yine inekleme mode on.  Spinocerebellar yollarım vermise uyarı gönderip durmasın, nucleus fastigii’m formatio reticulare’mi yormasın klavyede ince hareketler yapıcam diye. Artık zaman, cortex’i çalıştırma zamanıdır dostlar!